A brief introduction on Ayatullah Seyyed Fateminia
Seyyed Abdullah Fateminia (born in 1324 in Tabriz) is a Mujtahid al-Khatib, a mystic, professor of morality, an Islamic historian, and bibliographer. He studied ethics, mysticism, hadith, and Arabic poetry.
From childhood, he was reared by his father, Seyyed Ismail Asfaiyaei Shand Abadi, who was considered to be one of the great scholars and mystics of his time.
Soon after, for nearly 30 years, he was under the supervision of Ayatullah Mostafavi, a great mystic, and student of Seyyed Ali Ghazi. While completing his seminary studies, after studying under Ayatullah Mostafavi, he continued his spiritual journey with Allame Tabatabai, Seyyed Mohammad Hassan Elahi Tabatabai (the younger brother of Allameh Tabatabai), Mohammad Taghi Amoli, Baha'oddini, and Mohammad Taghi Bahjat, all of whom were great Muslim scholars. Since nearly all of his mentors were of Ayatuallah Gazi's students, one could say that through a mediator, Ayatullah Fateminia was Seyyed Ali Ghazi's student.
Ayatullah Fateminia's expertise in the sciences of rijal (science of narrators) and mysticism is exceptional and unmatched. Yet, this fact is not revealed by him in the public domain, and hence, not commonly known- to the extent that he is typically recognized solely as an effective lecturer and an instructor. He is one of the famous commentators of Sahifeh Sajjadiyeh and Nahjolbalagheh, and has given a series of commentaries on these sources.
Among Ayatullah Fateminia's notable traits, one that perhaps stands out the most, is his concealment of his qualifications and accomplishments in the Islamic sciences. He is saturated with humility. In reference to him, a great scholar states: "Ayatullah Fateminia is surely of the friends of Allah." His unusual love for the family of the Prophet, the pure and immaculate Ahlul-Byat, is another one of his attributes.
In the end, we pray to God for his ever-lasting health, well-being, and continued success.
سید عبد الله فاطمی نیا در سال(1317) -(مجموعه ی سه جلدی نکته ها از گفته ها) سال تولد این استاد گرانفدر را سال1324 نوشته اند-در شهر تبریز دیده به جهان گشودند. پدر بزرگوارشان از علماء و عارفان بزرگ در عصر خویش به شمار می رفتند. از همان کودکی تحت تربیت این ولیّ الهی قرار می گیرند. اندکی بعد ایشان را نزد حضرت آیت الله مصطفوی تبریزی(عارف کبیر و از شاگردان حضرت آیت الله میرزای قاضی) جهت تربیت و علم آموزی قرار می دهند. قریب به 30 سال تحت تربیت ظاهری و باطنی این مرد عظیم قرار داشتند. ضمن اینکه تحصیلات حوزوی خویش را هم دنبال می نمودند. پس از آیت الله مصطفوی ، ایشان محضر بزرگانی چون حضرت علامه محمد حسین طباطبایی،حضرت آیت الله الهی تبریزی (برادر علامه طباطبایی) ،حضرت آیت الله محمد تقی آملی، حضرت آیت الله بهاءالدینی، حضرت آیت الله بهجت، و دیگر بزرگان را درک نموده، تا جایی که از اصحاب سرّ ایشان می گردند. از طرفی می توان گفت که ایشان با یک واسطه، از شاگردان حضرت میرزای قاضی می باشند. چرا که تقریباً تمامی اساتیدشان از شاگردان سرّ حضرت آیت الله قاضی بودند.
تخصص ایشان در علم رجال و عرفان نظری و عملی کم نظیر است. با این حال ایشان خود را با منابر عمومی کاملاً مکتوم نموده اند. تا جایی که اغلب، تنها ایشان را به عنوان یک خطیب توانا و یک استاد، می شناسند!
ویژگی ها:
شاید بتوان گفت که بزرگترین ویژگی ایشان کتمان و مکتوم بودنشان است! ایشان را کوهی از تواضع می توان یافت. این فرموده ی بزرگان است که:
« آقای فاطمی نیا قطعاً از اولیاء خدا هستند»
ویژگی دیگر این بزرگ مرد الهی عشق عجیب ایشان به اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) است .
کراماتی نیز از زبان برخی اهل سلوک در مورد ایشان بر زبانها جاریست، اما خودشان هیچ گاه به بیان و تایید آنها نپرداخته اند. گاهی در منبر هایشان گریزی کوتاه و لطیف میزنند، اما زود رد می شوند و به قول خودمان می پیچانند! به هر حال همنشینی با گلهای نابی چون آیت الله بهاءالدینی، آیت الله بهجت، علامه طباطبایی، آیت الله مصطفوی و چهل سال رفاقت صمیمانه با فرزند میرزا علی آقای قاضی که دست توانایی در سلوک و عرفان و سلک پدرشان داشتند، قطعاً گلاب نابی در وجود ایشان پدید می آورد. گر چه ایشان خود گلی ناب از گلستان اولیاء الهی اند.
در پایان برای حضرتشان از خداوند تقاضای سلامتی دائم و عافیت و موفقیت روز افزون می نماییم.
